Είδος: Πολεμικό Δράμα
Παραγωγής: 1964 – Κλέαρχος Κονιτσιώτης
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 1964
Διάρκεια: 93′
Χρώμα: Ασπρόμαυρη
Εισητήρια: 439.753 στην 1η προβολή (6η από 93)
Ιδέα Σεναρίου: Νότης Περιγιάλης
Σενάριο: Κώστας Μανουσάκης, Α Αλεξάνδρου
Σκηνοθεσία: Κώστας Μανουσάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Καλάκος
Δ/ντής Παραγωγής: Δ.Δημητριάδης, Δ.Μαθιόπουλος, Π.Σταυρόπουλος
Δ/ντής Φωτογραφίας: Νίκος Γαρδέλης
Βοηθός Δ/ντή Φωτογραφίας: Γιώργος Αρβανίτης
Μοντάζ: Γεράσιμος (Μεμάς) Παπαδάτος
Μουσική Επιμέλεια: Χρήστος Μουραμπάς
Ηχολήπτης: Γιάννης Σμυρναίος
Φωνοληψία: Γιάννης Σμυρναίος
Μακιγιάζ: Γιώργος Σταυρακάκης
επιμέλεια πολεμικού υλικού και στολών: Κώστας Παπαχρήστος
ειδικά εφέ: Πλ.Σταυρόπουλος, Γιάννης Σαμιώτης
Πρωταγωνιστές:
Πέτρος Φυσσούν, Μάνος Κατράκης, Δημήτρης Μυράτ,Έλλη Φωτίου, Δημήτρης Νικολαΐδης, Γιώργος Μπάρτης, Ζωρζ Σαρρή, Ντόρα Βολανάκη, Ιωάννα Καρρερ, Δ Ψαράκης, Βαγγέλης Καζάν, Παναγιώτης Τράικος, Σπύρος Μαλούσης, Γ Δασκαλόπουλος, Χρήστος Νάκος, Γιώργος Οικονόμου
Ένας γερμανός αξιωματικός μένει στο σπίτι ενός έλληνα καθηγητή και ερωτεύεται την ανιψιά του , η οποία στην πραγματικότητα είναι Εβραία που βρήκε καταφύγιο στο σπίτι του καθηγητή. Το ζευγάρι είναι έτοιμο να παντρευτεί, όταν ο Γερμανός μαθαίνει την καταγωγή της κοπέλας και την παραδίδει στην Γκεστάπο, ενώ ζητάει να μετατεθεί στο ανατολικό μέτωπο. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, επιστρέφει στο Βερολίνο όπου μαθαίνει την τύχη των εβραίων αιχμαλώτων. Διαπιστώνοντας ότι η κοπέλα είναι νεκρή, βάζει τέλος και στη δική του ζωή
Παραλειπόμενα – Σχόλια:
1) Κέρδισε 3 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1964
α) Σεναρίου
β) Φωτογραφίας και
γ) Α’ ανδρικού ρόλου
2) Βραβείο καλύτερης ταινίας (κριτικών).
3) Κέρδισε το ειδικό βραβείο επιτροπής ειρήνης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας 1965
4) Συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 1965
5) Όταν προβλήθηκε στις Κάννες η ταινία, οι γάλλοι κριτικοί την κατέκριναν χαρακτηρίζοντάς την «ύμνο στο Ναζισμό». Αντίθετα στη Θεσσαλονίκη οι κριτικοί εκθείασαν την αντιπολεμική της πρόθεση. Ο Μανουσάκης από την άλλη παίρνει σαφή στάση απέναντί της. Γι αυτόν το μήνυμα που βγαίνει είναι ένα: Ο Πόλεμος σε συνδυασμό με τον Έρωτα οδηγούν τελικά στον Θάνατο.
Ελλήνων θαύματα!
Από την αρχή ακόμα της ταινίας, το κοινό ξέρει πως ο βασικός ήρωας είναι νεκρός! Ο Μανουσάκης επιλέγει αυτόν το δρόμο για να ξεκινήσει την ιστορία του, κάνοντας χρήση των χιτλερικών επικαίρων σε πολλά σημεία, προκαλώντας προβληματισμό τόσο σε κοινό όσο και κριτικούς. Το 20% της διάρκειας της ταινίας καλύπτεται με ναζιστικούς πολεμικούς σχηματισμούς, κινηματογραφημένους από τεχνίτες του είδους!
